GÖRELİLİK KURAMI
Albert Einstein'ın Uzay, Zaman ve Yerçekimi Devrimi
Özel Görelilik (1905)
Temel İlkeler
Albert Einstein'ın 1905'te yayınladığı Özel Görelilik Kuramı, sabit hızlarda hareket eden sistemlerde fizik yasalarını inceler.
Görelilik İlkesi
Fizik yasaları, birbirine göre sabit hızda hareket eden tüm gözlemciler için aynıdır.
Işık Hızının Sabitliği
Işık boşlukta, gözlemcinin hareket durumundan bağımsız olarak her zaman aynı hızda (c ≈ 299,792 km/s) hareket eder.

Işık hızı tüm gözlemciler için aynıdır
Devrimci Sonuçlar
Zaman Genişlemesi
Hareket halindeki cisimler için zaman, durgun olanlara göre daha yavaş akar.
Burada γ (gama faktörü) her zaman 1'den büyüktür. Işık hızına yaklaştıkça zaman daha da yavaşlar.

Zaman genişlemesi: Hareketli saatler daha yavaş çalışır
Uzunluk Büzülmesi
Hareket eden nesneler, hareket yönlerinde daha kısa görünür.
Bu etki sadece hareket yönünde gözlemlenir. Örneğin, ışık hızının %90'ıyla hareket eden bir roket, durgun gözlemciye göre yaklaşık yarı yarıya kısalır.
Kütle-Enerji Eşdeğerliği (E=mc²)
Enerji ve kütle birbirine dönüştürülebilir.
Bu ünlü denklem, küçük miktarda kütlenin büyük miktarda enerjiye dönüşebileceğini gösterir (nükleer enerjinin temeli).

Kütle-enerji eşdeğerliğinin temsili
Uzay-Zaman Bütünlüğü
Einstein, uzay ve zamanın ayrı ayrı kavramlar olmadığını, uzayzaman adı verilen tek, dört boyutlu bir doku içinde birbirine bağlı olduğunu gösterdi.

Uzay-zaman diyagramı: Hareketimiz uzay ve zamanı nasıl deneyimlediğimizi etkiler
Genel Görelilik (1915)
Temel İlke
Einstein'ın 1915'te geliştirdiği Genel Görelilik, yerçekimini uzayzamanın eğriliği olarak açıklar.
Yerçekimi = Uzayzaman Eğriliği
"Yerçekimi bir kuvvet değildir (Newton'un düşündüğü gibi). Bunun yerine, kütle uzay ve zamanı büker ve bu eğrilik nesnelere nasıl hareket edeceklerini söyler."

Kütle uzayzamanı büker, diğer cisimler bu eğriliği takip eder
Önemli Sonuçlar
Kütleçekimsel Zaman Genişlemesi
Saatler, daha güçlü kütleçekim alanlarında daha yavaş ilerler.
Bu etki GPS sistemlerinde dikkate alınmalıdır, aksi takdirde konum belirlemede hatalar oluşur.

Kütleçekim alanında zamanın yavaşlaması
Işığın Bükülmesi
Büyük kütleli cisimler yakınından geçen ışığı büker (kütleçekimsel merceklenme).

Einstein Haçı: Bir kuasarın görüntüsünün güçlü kütleçekim etkisiyle dört parçaya bölünmesi
Kara Delikler
Genel görelilik, uzayzamanın o kadar büküldüğü ki ışığın bile kaçamadığı bölgelerin (kara delikler) varlığını öngörür.

M87 galaksisinin merkezindeki süper kütleli kara deliğin ilk doğrudan görüntüsü (2019)
Kütleçekim Dalgaları
Büyük kütleli, ivmelenen nesneler (birleşen kara delikler gibi) uzayzamanda dalgalanmalar oluşturur.

LIGO tarafından 2015'te tespit edilen kütleçekim dalgaları
Einstein Alan Denklemleri
Genel göreliliğin matematiksel temelini oluşturan denklemler:
Burada:
- Gμν: Einstein tensörü (uzayzaman eğriliği)
- Tμν: Enerji-momentum tensörü (madde ve enerji dağılımı)
- G: Newton'un kütleçekim sabiti
- c: Işık hızı

Einstein alan denklemlerinin açık yazılımı
Kanıtlar ve Uygulamalar
Deneysel Doğrulamalar
1. GPS Sistemleri
"GPS sistemleri, konumumuzun muhteşem bir hassasiyetle bulunması için Einstein'ın görelilik kuramını kullanarak konumumuzu belirlemek zorundadır."
Özel görelilik (uydu saatleri Dünya'dakine göre günde ~7 μs hızlı) ve genel görelilik (Dünya'nın kütleçekimi saatleri yavaşlatır, günde ~45 μs yavaş) etkileri birleştirilerek düzeltme yapılır.

GPS uydu ağı ve görelilik etkileri
2. Merkür'ün Yörüngesi
"Merkür'ün yörüngesindeki küçük bir kayma, Newton fiziği ile açıklanamayan ancak genel görelilik tarafından doğru bir şekilde tahmin edilen bir durumdur."
Merkür'ün günberi noktası yüzyılda 43 ark saniye kayar.

Merkür'ün yörüngesindeki presesyon
3. Işığın Bükülmesi
1919 güneş tutulmasında, yıldız ışıklarının Güneş yakınından geçerken büküldüğü gözlemlendi (Einstein'ın tahmini: 1.75 ark saniye).

1919 güneş tutulması gözlemleri
4. Kütleçekimsel Kırmızıya Kayma
Güçlü kütleçekim alanlarından kaçan ışık enerji kaybeder (dalga boyu uzar). Pound-Rebka deneyi (1959) ile doğrulandı.
5. Kütleçekim Dalgaları
"Since then, scientists have begun quickly catching gravitational waves. All told LIGO and its European counterpart Virgo have detected over 100 gravitational-wave events..."
İlk gözlem (GW150914) 2015'te iki kara deliğin birleşmesiydi.

LIGO'nun kütleçekim dalgalarını tespit etme animasyonu
Teknolojik Uygulamalar
- GPS navigasyon sistemleri
- Uzay araştırmalarında yörünge hesaplamaları
- Nükleer enerji (E=mc²)
- Parçacık hızlandırıcılarındaki hesaplamalar
Tarihsel Gelişim
Uzay Kavramının Evrimi
Newtoncu Mutlak Uzay
"Newton'a göre uzay, zaman gibi kendi başına var olan, nesnelerden bağımsız ve değişmeyen bir yapıdır."
Uzay, fiziksel olayların sahnelendiği sabit bir sahne olarak görülürdü.

Newton'un Principia'sı (1687)
Leibnizci İlişkisel Uzay
"Leibniz, uzayın yalnızca nesneler arası ilişkilerden ibaret olduğunu savunmuştur."
Uzay, nesneler olmadan var olamaz - sadece bir ilişkiler ağıdır.
Einstein'ın Devrimi
Einstein, uzay ve zamanın birbirinden ayrılamaz olduğunu ve kütle tarafından bükülebileceğini gösterdi.

Albert Einstein (1921)
Einstein'ın Yolculuğu
- 1905: Özel görelilik yayınlandı ("Annus Mirabilis" makalelerinden biri)
- 1907: "En mutlu düşüncem" - yerçekimi ve ivmenin eşdeğerliği
- 1915: Genel görelilik tamamlandı (25 Kasım'da son denklemler sunuldu)
- 1919: Eddington'un güneş tutulması gözlemi teoriyi doğruladı

Einstein 1921'de Nobel Fizik Ödülü'nü alırken
Modern Fizikteki Yeri
Kuantum Kütleçekimi Arayışı
Genel görelilik makroskopik dünyada mükemmel çalışırken, kuantum etkilerinin önemli olduğu (kara deliklerin merkezi, Büyük Patlama anı gibi) durumlarda geçersiz kalır.
Döngü Kuantum Kütleçekimi (LQG)
"Spin ağ durumları |Γ,jₑ,ιᵥ⟩ ile uzayın kuantize yapısını açıklar."
Uzayın Planck ölçeğinde (10⁻³⁵ m) ayrık yapıda olduğunu öne sürer.

Döngü kuantum kütleçekiminde spin ağları
Şekil Dinamiği
"Julian Barbour'un şekil dinamiği, zamanın şekil değişimi parametresi olarak tanımını yapar."
Leibnizci ilişkiselliği modern fizikte yeniden canlandırır.
AdS/CFT Dualitesi
"Maldacena'nın holografik ilkesi, uzayzamanın emergent doğasını öne sürer."
Kütleçekimin bir kuantum alan teorisiyle tanımlanabileceğini gösterir.

AdS/CFT dualitesi kavramsal diyagramı
Çözülmemiş Sorular
- Kara delik bilgi paradoksu
- Karanlık enerji ve genişleyen evren
- Kuantum kütleçekimin tam teorisi
- Zamanın oku ve termodinamik

Hubble Ultra Derin Alan - Evrenin derin soruları
Kaynaklar
Akademik Kaynaklar
- Einstein, A. (1905). "Zur Elektrodynamik bewegter Körper". Annalen der Physik.
- Einstein, A. (1915). "Die Feldgleichungen der Gravitation". Sitzungsberichte der Preussischen Akademie der Wissenschaften.
- Misner, C. W., Thorne, K. S., & Wheeler, J. A. (1973). Gravitation. W. H. Freeman.
- Rovelli, C. (2004). Quantum Gravity. Cambridge University Press.